Koniak jest najsłynniejszym winiakiem Francji, choć powstaje jedynie na niewielkim obszarze i w ograniczonych nakładach. Warunkiem niezbędnym, prócz miejsca powstania, do tego, aby etykietę z ową brandy sygnować można było nazwą "cognac", jest wykorzystanie w co najmniej 90% gron szczepów Ugni Blanc, Folle Blanche lub Colombard (miesznki lub jednego ze szczepów, zwykle jest to Ugni Blanc), jak również destylacja w miedzianych alembikach oraz co najmniej dwuletnia maturacja w beczkach z dębu francuskiego. Koniak wytwarzany jest z eaux-de-vie, czyli „wody życia”- produktu destylacji białego, bardzo wytrawnego wina o dużej kwasowości.Proces destylacji przebiega dwukrotnie.

Finalny charakter trunku zależy od leżakowania w beczce- jego czasu, porowatości beczki, wilgotności piwnicy a nade wszystko od intuicji i doświadczenia mistrza kupażowania-to on decyduje o tym, które eau-de-vie połączyć ze sobą i w którym momencie, aby uzyskać produkt o odpowiednio złożonym smaku i aromacie.

Wiek koniaku podawany na etykiecie określa najmłodszy składnik użyty w mieszance destylatów. Trunek ten nie jest produktem do szybkiej konsumpcji- pełnię jego walorów odkryjemy sącząc koniak jako digestiff z kieliszka o charakterystycznej czaszy w kształcie tulipana (koniakówce), w temperaturze pokojowej i po odpowiednio długim napawaniu się bukietem zapachowym- w przypadku starszych koniaków etap ten powinien trwać nawet pół godziny...